احتمالا صورت مهمترین بخش فیزیکی انسان‌ها بشمار می رود. اگرچه صورت انسان همراه با سن تغییر پیدا می کند، اما دانشمندان دریافتند که رژیم غذایی و ساختار اجتماعی نیز نقش حیاتی در فرگشت(تکامل) آن دارند. پژوهش جدید محققان ِ دانشگاه ایالتی آریزونا نشان می دهد که صورت به مثابه آینه‌ای به گذشته است. صورت بازتاب دهنده تغییراتی است که با گذشت زمان اتفاق افتاده‌اند؛ طوری که اطلاعات زیادی هم دربارۀ منحصربفردترین ویژگی‌ها در اختیارمان می گذارد، مثل شناخت همدیگر.
ویلیام کیمبل» محقق، نویسنده مقاله، مدیر موسسه منشاء انسان و استاد تاریخ طبیعی و محیط زیست در دانشکده فرگشت انسان و تغییرات اجتماعی در ویرجینیا خاطرنشان کرد: ما محصول گذشته‌مان هستیم. ما با تجزیه و تحلیل فرایندهایی که در فرگشت انسان تاثیر داشته‌اند، این فرصت را بدست آوردیم تا آناتومی انسان را با دقت و البته با شگفتی بیشتر بررسی کنیم. همچنین توانستیم این سوال را از خودمان بپرسیم که بخش‌های مختلف چه نقشی در تاریخ انسان داشته‌اند که سرانجام به انسان‌های امروزی ختم شده است.»
رشد ساختاری در طول زمان
در حدود ۴٫۵ میلیون سال پیش، اجداد انسان روی پای خود ایستاده و توانستند با قامت راست حرکت نمایند. پس از این اتفاق، ساختار اسکلتی این موجود دوپا به خوبی شکل گرفت. دست و پاهای درازتر در انسان‌ها توسعه پیدا کرد و آنها توانستند در شیوۀ حرکت‌شان به تعادل لازم دست پیدا کنند. ساختار استخوان‌های صورت هم دستخوش تغییرات قابل توجهی قرار گرفتند. در حقیقت، دانشمندان بر این باورند که جمجمه و دندان‌ها منبع خوبی برای بررسی تاریخ و توصیف فرگشت گونه انسان هستند. از جمله عوامل مهمی که در تغییر جمجه نقش داشته‌اند میتوان به مغز ِ در حال رشد و تنظیم تنفس و نیازهای انرژی اشاره کرد. کلیدی‌ترین عوامل در تغییرات جمجمه به آن دسته از تغییراتی اطلاق می شود که در فک، دندان‌ها و صورت اِعمال شد؛ همزمان که افراد خودشان را با تغییر در رژیم غذایی و رفتارهای غذا خوردن وِفق می دادند.
رژیم غذایی یکی از عوامل حیاتی به شمار می آید
رژیم غذایی نقش بی‌بدیلی در توضیح تغییراتی دارد که در ویژگی‌های صورت انسان روی داد. در روزهای نخست، اجداد ما عادت به خوردن غداهای گیاهی سخت داشتند؛ طوری که نیاز به ماهیچه‌های فک و بزرگ و دندان‌های محکم برای خرد کردن غذا داشتند. افزون بر این، در آن زمان، صورت‌ها پهن‌تر و عمیق‌تر بودند. محیط با گذشت زمان تغییر یافت. شرایط خشک و کم درخت، گونه‌های انسان اولیه را مجبور ساخت تا غذا را خرد کرده و گوشت را هم ببُرد. با این کار، فشار بزرگی از روی دندان‌ها و فک برداشته شد. بدین ترتیب، صورت ظریف‌تر شد.
ساختار اجتماعی و تغییرات عاطفی
فارغ از رژیم غذایی و سبک زندگی، تیم تحقیق به این نتیجه رسید که چیزهای غیرفیزیکی هم در تغییرات صورت نقش داشته‌اند. صورت در تعامل‌های اجتماعی، احساسات و برقراری ارتباط مهم ترین نقش را دارد. وقتی اجداد ما با گذشت زمان با چالش‌های بیشتری مواجه شدند، توانستند حالت‌های چهره مختلفی را نیز یاد بگیرند. لذا ارتباطات غیرکلامی در میان انسان‌ها تقویت شد. با گذشت زمان، انسان‌ها به موجودات اجتماعی‌تری تبدیل شدند که قدرت همکاری بیشتری با یکدیگر داشتند. میزان خشونت نیز در انسان‌ها کاهش یافت. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Nature Ecology and Evolution منتشر شده است.
معمای ۱۲۰ ساله ایجاد پیوند کربن-کربن
انسان ,صورت ,فرگشت ,نقش ,غذایی ,رژیم ,رژیم غذایی ,با گذشت ,گذشت زمان ,غذایی و ,که در
درباره این سایت